Uroczysty koncert 4 lipca w KCK

4 lipca (poniedziałek)  o godz. 18.00 w Kieleckim Centrum Kultury (pl. Moniuszki 2B) odbędzie się uroczysty koncert w 70. rocznicę pogromu kieleckiego w wykonaniu SINFONII VARSOVII pod batutą Maestro Jerzego Maksymiuka .

Repertuar: Jerzy Maksymiuk:  Lament serca Kielcom in memoriam;
Dymitr Szostakowicz: Symfonia kameralna; Samuel Barber: Adagio na smyczki.

Koncert poprzedzi uroczystość wręczenia Jego Ekscelencji ks. bp. Mieczysławowi Cisło wyróżnienia Vir Bonus przyznawanego  przez Stowarzyszenia im. Jana Karskiego  w uznaniu wyjątkowości postaci i dzieła życia. Ksiądz Biskup  jest  przewodniczącym Komitetu ds.  Dialogu z Judaizmem Konferencji Episkopatu Polski.

Bilety w cenie 30 zł do nabycia w kasie KCK. Informacja tel. 41 343 81 42.

 

 

JERZY MAKSYMIUK o częściach utworu „Lament serca”. Kielcom in memoriam

1.Passacaglia to w dawnej muzyce wolny taniec na ¾. Posłużyłem się tą formą, by oddać długimi nutami w dolnym głosie powagę. Prorok, mędrzec przygląda się wszystkiemu, już świadom tego, co będzie.

2.Dramatico jest agresywne, gwałtowne, nie wolne od spięć. Dysharmonia  jest ekwiwalentem gwałtu.

3.Ewokacja to przywołanie wspomnień (evocare – wywoływać). Klarnet snuje bolesną opowieść, o tym, co się stało. Jakby jeden człowiek cierpiał za wszystko i wszystkich. Umyślnie użyłem jednego tylko instrumentu, może to zapowiedź skargi kobiety z dalszej części (Modlitwa).

4. Marsz żałobny – zobaczcie, co zrobiliście. Rytm kroczącego orszaku, werbel potęgujący nastrój pochodu śmierci. Chciałbym, żeby słyszane było przesłanie: to nieludzkie, coście zrobili.

5.Tren. Dopowiadanie zdarzenia przez solowe instrumenty, już bez agresji. Trzy instrumenty(fortepian, dwoje skrzypiec, klarnet) – nie ma siły, aby bardziej płakać. Kameralna faktura na jednostajnej harmonii altówek i jednym dźwięku czterech kontrabasów.

6.Modlitwa to centralna część utworu, pełna goryczy skarga. Sopran śpiewa po polsku i w jidysz:

       Ja Cię proszę, ja Cię błagam

       Żeby w niebie było lepiej                                                                            

       Niż na ziemi tu”.

7.Passacaglia II kojarzy mi się znowu z mędrcem, prorokiem. Dostojnie, choć w porównaniu z   Passacaglią I,  nieco gwałtowniejsze brzmienia.  Ach wy ludzie…

8.Muzyka wyciszenia – światło na przyszłość. Sopran śpiewa: Serca znowu tańczą nadzieją     niesione. Dzwonki. harfa, delikatne brzmienia smyczków… Nowy dzień.   Bokertow – dzień dobry.